Assalamualaikum.
Ok. Jgn berharap post ini akan berbahasa inggeris. Mmg tidak. Tajuknya sahaja pun cukuplah.
Hosmates..?
Yeahh! Pasti lah mereka yg mewarnai hidup saya. Kami pernah berenam semasa tahun 1 dulu, but then, kami berlima semasa tahun 2. Kini, alhamdulillah tahun 3, tidak pasti pula kami bakal 'ber' berapa.
Tahun 1 orang2nya lain.
Tahun 2 orang2nya lain.
Tahun 3 org2nya lagi lain2
Mase first yr dulu, kami mula memperkenal diri masing2. Semua tidak pernah ber'asrama' jadi kami mesti perlu banyak belajar dan saling tolak ansur dgn cara masing2.
Baiti.wani.mimie.chacha.adda.kak oppa.
Itulah kami dahulu.
Kemudian, Adda pindah tgh tahun. Chacha & kak oppa pula mase nak masuk tahun 2.
Wlaupun begitu, kami masih kecoh2 dalam kelas. Tapi, takdalah lagi org yg akan bawak bekal makan pagi ke kelas sampai 6 bekas. Sbb itu hanya kami.
Then, 2nd yr pulak kami bertiga bersama mereka yg ber'dentist'.
Baiti.wani.mimie.aten.miera.
Mak.bapak.kakak.baby.maktiri.
3+2=5
Medic+dentist=...?
Haha.
Bertambah personaliti yg dpt dikenali.
Rajin masak ada. Rajin kemas ada. Rajin melukis ada. Rajin study ada.
Macam-macam ada lah konklusinya!
Wlaupun ada yg berbeza bidang, tapi rasanya kami sama je kep0chinya. Hehe.
Kini, aku pula yg bakal pindah.
Saya.dia.mereka.xtaulg.siapa.
Inilah dia part yg sebenar. Perasaan nak pindah. Bercampur baur. Sayang mestilah sayang. Tak terkata. Fikiran melayang ke mana. Hati tak keruan. Tapi...makan still kenyang. Oh0oi!
First luahkn kat sorg hosmate, dia berkata dgn tenang, " takpelah, aku faham. Ok je. Jgn risau." Fuhh. Lega.
Then, sorg ni pula, "lahh..ye ke..jgnlah pindahhh. Sedihnyaa" Hmm. Sedih jugak. Hati bolak balik.
Sorg lagi pula, " ohhh..mcm tu ke. Takpa. Nnt klau kau nk jual almari tu bg aku dulu". Haha. Sempat lagi.
Lastly, yg paling berat nk luahkn. Dia hanya diam kemudian berkata, "aku da tau da".
Ommoo.
Nama diberi wani. Wani adalah kawan sejak sekolah rendah walaupun setahun shj. Kemudian ke sekolah menengah pula sampai habis. Hanya 2 tahun kelas kami tak sama.
Bila first yr, dialah hosmate, dia juga roomate and opcoos lah kuliahmate. Parents pun rapat.Paling lama kenal. Paling berat nak berpisah.
Sekarang, hari ini, baru tadi, bgtau dia sekali lagi bahawa balik nnt aku bakal pindah rumah. Sbb flight kami saing nnt. Takut pula dia terlupa pasal pindah nnt pelik pula bila sampai sana.
Lalu dia kata, "okay, nnt kau nak kemas2 barang ke angkat2 barang, aku buleh tlg buatkan jugak!" .
Pehhh. Ini buat heartbeat tinggi.
Dia support!
Rasa bahagiaa. Tak disangka. Terharu. Tak terkata.
Aku sebelum ini sudah berfikir yg bukan2. Takut dia akan marah. Habislah hubungan kekeluargaan. Nnt kat kelas mcm mana.
Sekali, dia punya lah terbaik! Sentiasa supp0rt dari belakang!
Thx sgt wani. Time kasih bebanyak pada si Dia juga yg tautkan hati kami.
Sahabat fillah.
Diuji. Tak nampak kesannya di mata. Tapi berbekas di hati. Saranghaefillah.
Ps: jgn judge org yg pelik2. Klau betul lah bersahabg tu ikhlas krnNya, Insyaallah kesudahannya pasti baik! ^^
No comments:
Post a Comment